از کودک مدرسهای خود میخواهید که بساط خانه سازیاش را جمع کند، اما او
همچنان به ساخت تونل، جاده و پل ادامه میدهد. یا به او میگویید که حوله اش را
پس از حمام آویزان کند، اما او در عوض آن را بر لباس های نشسته در کف حمام جا می
گذارد. چرا او شما را نادیده میگیرد؟
به دو دلیل ممکن است که فرزندتان به شما
بی توجهی کند: رونی لیدرمن معاون ریاست مرکز خانواده در دانشگاه فورت لودردال می
گوید «کودکان مدرسهای ممکن است چنان غرقِ بازی شوند که نتوانند به درخواست شما عمل
کنند». از طرف دیگر، کودکان در این سن وسال به مراتب آسانتر است که شما را نادیده
بگیرند تا در برابرتان مقاومت کرده یا تسلیمتان شوند. تنها نکته راهگشا آن است که
کودک مدرسهای خود را به مشارکت دعوت کنید و در عین حال به او این امکان را بدهید
که استقلال را تجربه کند.